Ukrayna’daki Çernobil Nükleer Felaketi sahasında yaşayan köpeklerin bazılarında mavi tüyler görülmesi, araştırmacıları şaşkına çevirdi.
Bölgedeki hayvanlara yıllardır bakan Dogs of Chernobyl (Çernobil’in Köpekleri) adlı gönüllü grubun paylaştığı videoda, en az bir köpeğin tamamen maviye döndüğü görüldü.
Grup, “Geçen hafta mavi değillerdi. Nedenini bilmiyoruz, durumu anlamak için yakalamaya çalışıyoruz. Büyük ihtimalle bir tür kimyasala temas ettiler” ifadelerini kullandı.
Yetkililer, renk değişiminin endişe verici göründüğünü ancak köpeklerin “aktif ve sağlıklı” olduğunu belirtiyor.
2017’den bu yana faaliyet gösteren Dogs of Chernobyl ekibi, yasak bölgedeki yaklaşık 700 köpeğe her yıl yiyecek ve tıbbi bakım sağlıyor.
Bu hayvanlar, 1986’daki Çernobil nükleer felaketi sırasında bölgeyi terk eden insanların geride bıraktığı evcil hayvanların torunları.
Kazadan sonra insanlar aşırı radyasyon nedeniyle bölgeden tahliye edilmişti. İnsanların yokluğunda doğa, Çernobil Dışlama Bölgesi’nde (CEZ) yeniden hakimiyet kurdu.
Bölgede hala 11,28 milirem düzeyinde radyasyon bulunuyor. Bu, insanlar için izin verilen dozun yaklaşık altı katı.
Sosyal medyada kullanıcılar, mavi tüylerin kimyasal bir maddeye temas sonucu geçici bir dış renklenme olabileceğini öne sürdü.
Bir kullanıcı, “Bu mavi ton, yıkanabilir kimyasal kirlenmeden kaynaklanıyor” yorumunu yaparken bir diğeri, “Bu kadar uzun süre radyasyon bölgesinde kalıp hala üreyebilmeleri şaşırtıcı” dedi.
2024’te yayımlanan bir araştırma, bu köpeklerin yalnızca hayatta kalmakla kalmayıp, radyasyon, ağır metaller ve kirliliğe karşı bağışıklık geliştirdiğini ortaya koydu.
ABD’nin Columbia Üniversitesi’nden çevre sağlığı uzmanı Dr. Norman J. Kleiman liderliğindeki ekip, Çernobil çevresinde yaşayan 116 köpekten kan örnekleri topladı.
Örnekler, 2018–2019 yıllarında Clean Futures Fund’ın yürüttüğü sterilizasyon ve aşılama programı sırasında alınarak ABD’ye gönderildi.
DNA analizleri sonucunda, bu köpeklerin bölgedeki diğer hayvanlardan genetik olarak farklı iki nüfusa ayrıldığı belirlendi.
Araştırmada, 400’e yakın “genetik sapma noktası” ve 52 gen tespit edildi. Bunların, radyasyon ve toksik çevresel koşullara uzun süreli maruziyetle ilişkili olduğu değerlendirildi.